به گزارش سفیر کرمان – فیلم سینمایی “شبی که ماه کامل شد” تازه‌ترین ساخته نرگس آبیار این رزو‌ها اکران خود در سینما‌های کشور را آغاز کرده و توانسته در کمتر از ۱۰ روز اکران، مرز فروش ۴ میلیارد تومانی را پشت سر بگذارد.

پرافتخارترین فیلم سی و هفتمین جشنواره فیلج فجر در حالی توانسته در بخش فروش به موفقیت برسد که رقبای پر تعداد و اکثراً آثار کمدی را در چرخه اکران سینماها می‌بیند، این فیلم هم اکنون با فروشی معادل چهار میلیارد تومان در رتبه هشتم پرفروش‌ترین فیلم سال جاری قرار گرفته است.

«شبی که ماه کامل شد» چهارمین تجربه کارگردانی نرگس آبیار در حالی توانسته مخاطب را به سالن سینما بکشاند که شامل محدودیت سنی است و جزو آثار خاص سینما محسوب می‌شود، «شبی که ماه کامل شد» موفقیت‌های خود در گیشه را در کمتر از ۱۰ روز به دست آورده است.

فیلم جدید نرگس آبیار روایت زندگی دختر جوانی از مناطق جنوب شهر تهران است که درگیر عشق جوانی شهرستانی می‌شود و این در حالیست که دختر به دلایلی مجبور به مهاجرت از ایران است. در این مسیر، برادرش با او همراه می‌شود اما در میانه راه، اتفاقاتی برای آن‌ها رقم می‌خورد که جبران ناپذیر است.

الناز شاکردوست، هوتن شکیبا، فرشته صدرعرفایی، شبنم مقدمی، پدرام شریفی، فرید سجادی حسینی، امین میری، بانیپال شومون و آرمین رحیمیان از جمله بازیگرانی هستند که در فیلم شبی که ماه کامل شد به ایفای نقش پرداخته اند.

نرگس آبیار پس از ساخت فیلم سینمایی «نفس»،‌ سراغ اتفاق تازه‌ای در تاریخ سینمای ایران رفته است، اتفاقی که تاکنون علاوه بر رضایت منتقدین و اهالی رسانه، استقبال پرشور مخاطبان و عموم علاقمندان به سینما را نیز شامل شده است.

شبی که ماه کامل شد چه به لحاظ مضمونی و چه به لحاظ فرم و تکنیک اثری است که به شدت جای خالی‌اش در سینمای ایران حس می شد. فیلمی که با وجود موضوع استراتژیک، درام خلق می‌کند. شعاری نیست و در عین حال کاراکترهایی منطقی و قابل دسترس می آفریند.

قاب بندی ها و تصاویر کاملا سینمایی و عموما در خدمت روایت قرار دارد. تمام نماهای هلی شات درست و سر جای خود انجام شده و نماهای اکستریم لانگ شات که کمک شایانی درفضاسازی‌ها داشته، کاملا ماهرانه و با زیبایی شناختی تمام صورت گرفته است.

«شبی که ماه کامل شد» مجموعه ای کامل است که تمام عوامل وظیفه خود را به طور شایسته انجام داده اند. فیلمی عاشقانه که نمونه اش را در سینمای ایران کمتر دیده ایم . سینمای ایران عادت داشته که به موضوعات استراتژیک نگاه گلدرشت و خشن داشته باشد و داستان را از زوایای خشن آن به تصویر برساند. اتفاقی که در این فیلم رخ نداده و تزریق قطره چکانی اطلاعات و عدم مواجهه فوری با موضوع اصلی، سبب می شود تمام سلیقه ها را به همراه داشته باشد.