موضوع اولين ساخته برادران ارك ، عشق، جادو و خرافه پرستي است . «پوست» داستان خانواده‌اي را روايت مي‌كند كه زندگي آدم‌هاي آن به دليلي دچار مشكل مي‌شود؛ به بياني ديگر داستان اين فيلم درباره افسانه‌هاي محلي و داستان‌هاي روايت شده در خطه آذربايجان است و در آن عجايب‌نگاري‌هاي فراواني لحاظ شده است. «پوست» عاشقانه‌اي است كه در فضايي خيال‌گونه اتفاق مي‌افتد.برادران ارك تلاش كردند در فيلم پوست فضاي شخصي كه مد نظرشان بود را روايت كنند و به آن نوع سينمايي كه تعلق خاطر دارند بپردازند.

به بهانه نمايش اين فيلم در سي‌و هشتمين جشنواره ملي سي‌وهشتم فيلم فجر با بهرام و بهمن برادران ارك گفت‌وگويي انجام داديم كه از نظر مي‌گذرانيد.

بعضي منتقدان معتقد بودند فيلم « پوست» در رسته فيلم‌هاي ترسناك قرار مي‌گيرد.

بهمن: در فضاي هارور قرار نمي‌گيرد اما فيلم مضمون ترسناكي دارد.

سوژه عجيب، غريب فيلم از كجا به ذهن‌تان رسيد؟

بهمن: سوژه فيلم از افسانه‌هاي محلي فولكلور جن‌ها و پري‌ها الهام گرفته شده است اما داستان را خودمان نوشتيم. به نظر من فيلم حال و هواي قصه‌هاي هزار و يك شبي دارد.

با توجه به اينكه فيلم پوست در فضاي متفاوت از آثار معمول سينماي ايران ساخته شده؛ به نظر مي‌آيد فيلم پرزحمتي را به عنوان اولين فيلم انتخاب كرديد.

بهمن ارك: همين‌طور است. براي ساخته شدن اين فيلم از لوكيشن‌هاي متفاوت زيادي استفاده كرديم، گريم شخصيت‌ها و كاراكترهاي فيلم بسيار سنگين است و از جلوه‌هاي بصري زيادي بهره برديم . همچنين بازيگران زيادي هم در اين فيلم با ما همكاري داشتند. اساسا «پوست» فيلمنامه پيچيده‌اي داشت. اين را هم بگويم كه ما دوست نداشتيم فيلم اول‌مان كار آساني باشد از همين رو دنبال موضوعي رفتيم كه مورد علاقه‌مان بود.

بهرام ارك: ببينيد، در ساخت اين فيلم تلاش كرديم فضاي شخصي كه مد نظرمان بود را روايت كنيم و اين تعلق خاطر ما به فضاي شخصي قطعا تاواني هم دارد و نظر همه مخاطبان را جلب نمي‌كند و از ابتدا هم در جريان اين تفاوت ويژگي بوديم و با اين دانش به سراغ ساخت اين موضوع رفتيم. اين را هم در نظر بگيرم كه اساسا عرصه هنر عرصه تجربه و آزمون وخطاست. بايد فضاهاي مختلف را تجربه كرد. از اين جهت ما خوشحاليم كه تاكنون در چنين زمينه‌اي فيلم ساخته نشده است وخوشحال مي‌شويم كه مخاطب با آن ارتباط برقرار كند.

همچنين به لحاظ ساختاري روايت تجربي و هنري هم كه انتخاب كرديد سختي كار دوچندان مي‌شود؟

بهمن: به نظر من نگاه اكسپريمنتالي در فيلم لحاظ شده در نوع روايت ساختار به هم ريخته‌اي را براي خودمان انتخاب كرديم. در ميان فيلم‌هايي ايراني تجربه نويي به شمار مي‌رود.

اينكه داستان پيچيده را با نابازيگران روايت كرديد چه هدفي داشتيد؟

بهمن: از ابتدا ترجيحم اين بود كه از بازيگران شناخته شده در فيلم بهره ببرم. اما بعد تصميم ما عوض شد ولي همين بازيگرهايي هم كه در فيلم حضور دارند از پس نقش‌شان به خوبي برآمده‌اند. اعتقادي هم ندارم فيلم به واسطه حضور بازيگران برجسته نشان داده مي‌شود. داستان فيلم ايجاب مي‌كرد با اين رويكرد پيش برويم و از بازيگران اورجينال براي روايت قصه بهره ببريم.

از آنجايي كه در سال‌هاي گذشته ثابت شده مخاطب با فيلم‌هاي غيرمتعارف ارتباط خوبي برقرار نمي‌كند از نظر شماي كارگردان ارتباط مخاطب با اين فيلم چگونه خواهد بود؟

بهمن: اتفاقا من بر اين عقيده‌ام كه مخاطب چنين فيلم‌هايي را دوست خواهد داشت. اگر تجربه ثابت كرده تماشاگر در سينما با اين نوع فيلم‌ها ارتباط برقرار نمي‌كند براي اين است كه سوژه‌ها خوب از آب درنمي‌آيند. اگر فضايي خلق كنيم كه باورپذير و پيچيده باشد مخاطب خودش فيلم را كشف مي‌كند و تا آخر به تماشاي داستان مي‌نشيند به شرطي كه حس جست‌وجوگرايانه در فيلم باشد.

بهرام: به نظر من هم مخاطب اين فيلم را دوست خواهد داشت البته براي آن دسته از مخاطبان كه به فيلم‌هاي اجتماعي با ريتم تند عادت دارند و اين فيلم فاقد حضور سلبريتي است جاذبه نخواهد داشت اما ما تلاش كرديم با فضاسازي خاص اتمسفر جديدي براي اين فيلم به وجود بياوريم. دلهره و تعليق مندرج در فيلم براي بعضي مخاطبان خصوصا تماشاگران خاص اهميت دارد.

آيا فيلم صرفا به وجه هنري و تجربي تمركز دارد يا داستان هم براي مخاطب تعريف مي‌كند؟

بهرام: فيلم «پوست» به‌شدت داستان‌گوست اساسا خاصيت افسانه داستان‌گويي است اما از آن جهت كه مخاطب چنين صحنه‌هايي را تا به حال نديده فيلم تجربي به نظر برسد؛ اساسا داستان به سمتي مي‌رود كه فضاي بصري خاصي به وجود مي‌آورد ولي فيلم ما كاملا قواعد فيلم‌هاي كلاسيك را رعايت كرده و داستان‌گوست.

با اين مورد عجيب و غريبي كه در فيلم پوست مواجه هستيم آيا احيانا اين فيلم پيامي هم به مخاطب انتقال مي‌دهد؟

بهرام: اين فيلم با فضايي كه دارد شايد پيام اجتماعي نداشته باشد اما از آنجايي كه يك ايده ناظر دارد كليت فيلم را به سمت خودش مي‌كشد و به مخاطب خودش مي‌گويد كه هر آنجور كه به دنيا نگاه كني همان‌طور بازتاب برايت خواهد داشت.اگر بدي كني بد مي‌بيني و خوبي هم برايت خوبي ارمغان دارد؛ منتها اين پيام‌ها توسط جن به مخاطب انتقال داده مي‌شود.

از آنجايي كه در بحث كارگرداني هر دو نفر شما در اين فيلم با هم همكار بوديد آيا در زاويه نگاه به مشكل نمي‌خورديد؟

بهمن: (مي خندد) ما دايم با هم جنگ داريم. هر كسي ايده خودش را دارد من از يك زاويه به موضوع نگاه مي‌كنم بهمن از زاويه ديگر. اختلاف نظر زياد داريم. به هر جهت دو كارگردانه بودن كار را سخت مي‌كند اما در بيشتر وقت‌ها به اجماع هم مي‌رسيديم. بنده خدا فيلمبردار از دست ما چه كشيد تا به نقطه نهايي براي قرار دادن دوربين برسد.

بهرام: اختلاف ديدگاه داريم اما با صحبت‌هاي زياد به اشتراك نظر مي‌رسيم.

فيلم‌هاي كوتاه شما در جشنواره‌هاي مختلف با استقبال مواجه شده، پيش‌بيني شما از ميزان استقبال منتقدان و مخاطبان از جشنواره فجر چيست؟

بهمن: خيلي به موضوع رقابتي نگاه نمي‌كنم اما به هر جهت جايزه و تشويق را هم دوست داريم. بپذيريم كه سليقه داوران متفاوت است. بيشتر ديده شدن فيلم توسط مخاطبان و منتقدان براي من مهم است. بحث رقابت اولويت اول من نيست.

چقدر به ديده شدن فيلم‌تان در فجر اميدوار هستيد؟

بهمن: به نظر من فجر باعث ديده شدن فيلم مي‌شود اگر جايزه بگيرد جست‌وجو و كنجكاوي پيرامون آن بيشتر هم مي‌شود ولي ممكن است فيلم توجه داوران را به خود جلب نكند. نظر داوران مبني بر بد بودن فيلم نيست. فيلم‌هايي در تاريخ سينما ساخته شده كه در خاطره‌ها مانده و اتفاقا تاثيرگذار هم هستند اما در جشنواره جايزه نمي‌گيرند. باز هم مي‌گويم جايزه گرفتن را دوست دارم اما براي جايزه گرفتن تاوان نمي‌پردازم. دوست دارم وجه هنري فيلم در ديده شدن آن نقش داشته باشد.