به گزارش خبرگزاری تسنیم از کرمان، همیشه برادری از یک پدر و مادر بودن نیست؛ به همخون بودن نیست. مؤمن که باشی، مخلص که باشی، ساده ‌که باشی، محرم اسرار که باشی، ۴۰ سال در عرصه دفاع از دین و میهن و ارزش‌ها که باشی، ۳۰ سال نفس به نفس سیدالشهدای جبهه مقاومت که باشی می‌شوی برادر؛ از برادر نزدیک‌تر و از پدر دلسوزتر… می‌شوی، سراپا گوش و معدن ۳۰ سال حرف و راز و عشق و حقایقی که هر کسی نمی‌شنود و نمی‌داند. می شوی حسین آقای پورجعفری…

سرداری مخلص و بی‌ادعا که نشان و نشانه سردار دلهاست و به قول خودش پروانه‌ای که پیوسته دور شمع وجود او می‌گردد.

سال ۶۱ و از نوجوانی با والفجر مقدماتی وارد عرصه دفاع مقدس شد و پس از جنگ‌ نیز همچنان در سپاه خدمت می‌کرد و به صلاحدید حاج قاسم شد یار و همراه و همرزم و صندوقچه اسرارش.

چه مقام رفیعی است که با مرد بزرگ تاریخ معاصر ایران و جهان نسبتی داشته باشی که به گواه خودش فرزندانت با تو و فرزندانش با او نداشته باشند و چه جایگاه والایی است وقتی مجاهدی نستوه و خستگی ناپذیر شهادت می‌دهد که سی سال با اخلاص و پاکی و سلامت و صداقت زندگیت را فدای اسلام کرده‌ای و بی‌نظیری در وفا، صداقت، اخلاص و کتمان سرّ و می‌گوید تحمل داغ تو را ندارد و بی تو به بهشت نمی‌رود.

چه معرفت و کمالی است که به سبب مراقبت‌های تو تمامِ وقتِ یک سرباز، یک سردار، یک مجاهد، یک پیشگام در مبارزه با استکبار و تروریست‌هایش صرف اسلام و جهاد در راه خدا شود و کاری کند وقت گرانبهایش هدر نرود.

همسر صبور و بزرگوار سردار پورجعفری از آخرین دیدار سردار با همرزمان شهیدش در گلزار شهدای کرمان روایت می‌کند و این که پس از شهادتش پایین پای سردار دفن می‌شود و ایمان دارد که به گونه‌ای باز می‌گردد که آن ‌مکان اندازه اوست.

این روزها مزار سردار شهیدی که فرزندی را، برادری را، رفاقت را، محبت را و عشق را در حق سردار دلها تمام کرده نیز زیارتگه شیفتگان‌مکتب سلیمانی و دلسوختگان سیدالشهدای مقاومت و همرزمان شهید اوست.

آخرین جملات وصیتنامه حاج قاسم به شهید پورجعفری اشاره دارد و حاج قاسم اینگونه نوشته است: “نمی‌توانم از حسین پورجعفری نام نبرم که خیرخواهانه و برادرانه مرا مثل فرزندی کمک می‌کرد و مثل برادرانم دوستش داشتم. از خانواده ایشان و همه برادران رزمنده و مجاهدم که به زحمت انداختمشان عذرخواهی می‌کنم.”